Mw. S. F. Abdoel, MSc

Opleiding

Mondzorgkunde aan de Hogeschool InHolland en vervolgens tandheelkunde aan de Vrije Universiteit.

Praktijkervaring

In 2004 ben ik direct na mijn HBO-studie begonnen als mondzorgkundige bij DentalZorg. Tijdens deze opleiding liep ik stage bij een verwijspraktijk voor tandheelkunde en in het Medisch Centrum Alkmaar. In 2006 ging ik tandheelkunde studeren aan de VU en heb dat afgerond in 2012 met als specialisaties paradontologie en implantologie. Die richtingen deed ik ook al tijdens mijn HBO-studie, maar daar heb ik me dus verder academisch in gespecialiseerd, vooral het gedeelte chirurgie, dat natuurlijk bij implantologie aan de orde komt. Na mijn afstuderen ben ik mij intensief gaan bezighouden met cursussen bij de Nederlandse Vereniging voor Orale Implantologie en doe dat nog steeds. Dit is officieel zelfs vereist om je kennis als tandarts up to date te houden, zodat ook je registratie als specialist geldig blijft.

 

Waarom wilde je tandarts worden?

Ik wist als meisje van een jaar of 8 al dat ik in de gezondheidszorg wilde werken, maar ik wist nog niet precies als wat. In 1998 verhuisden we naar Nederland, als gezin, na 5 jaar in Suriname te hebben gewoond. In mijn familie zitten veel tandtechnici. Mijn vader wist van mijn wens om ook in de gezondheidszorg te willen werken en vroeg op een gegeven moment ‘Waarom word je geen tandarts?’ Daar kon ik me helemaal niets bij voorstellen. Ik was, net als veel mensen, altijd bang voor de tandarts, dus dat voorstel van mijn vader heb ik maar even opzij gelegd tot ik 15 jaar was en een keer heel erge kiespijn kreeg. Ik moest toen wel naar een tandarts. We woonden in Amsterdam-Zuidoost en daar kwam ik terecht bij een vrouwelijke tandarts. Die hielp me zo goed; ze was heel aardig, stelde me gerust en ik hoorde mooie ontspannende muziek op de achtergrond. Ik viel bijna in slaap, terwijl ik een flinke wortelkanaalbehandeling moest ondergaan. Nou toen wist ik het; ik wil ook tandarts worden.

 

Aan welke (basale) criteria moet volgens jou een goede tandarts voldoen?

Het is een zorgberoep, je verleent dus zorg, in dit geval aan iemands gebit. Ik denk dat je daarin kritisch moet zijn, maar ook empatisch. Je moet je kunnen verplaatsen in een patiënt, die soms veel pijnklachten heeft. Vaak zijn ze bang, boos of ontevreden, bijvoorbeeld door slechte ervaringen elders. Het is dan je plicht als medicus om daarin op de juiste manier op te treden, goed te luisteren en met een bevredigende oplossing komen. Communicatieve vaardigheden zijn, naast je vakkennis, net zo belangrijk, ook naar je collega’s toe. In dat opzicht moet je inventief zijn en blijven openstaan voor de ander.

 

Wat vind je zelf van DentalZorg? Wat zijn volgens jou de voordelen van het cliënt zijn bij DentalZorg?

Een van de belangrijkste voordelen vind ik dat we geen wachtlijsten hebben, wat bij andere praktijken vaak wel het geval is. Je wordt snel geholpen. Hooguit dat een doorverwijzing naar een andere specialisatie even extra tijd met zich brengt maar dat is dan hooguit een paar dagen. We willen mensen zo snel mogelijk de vereiste hulp bieden. Wij staan borg voor continue zorg. Als een bepaalde tandarts er niet is, door ziekte of vakantie, wordt de cliënt sowieso geholpen door een collega. Het komt inderdaad voor dat je cliënten moet doorverwijzen naar collega’s en/of andere specialisaties.

 

Blijf je jezelf dan even goed als eindverantwoordelijk zien, als eerste ‘sluis’ in het gehele tandheelkundige traject?

Jazeker, een cliënt komt bij een eerste consult bij mij of een van onze andere tandartsen. Dan moet er na een diagnose weleens worden doorverwezen, bijvoorbeeld naar een mondzorgkundige of een kaakspecialist. Als ik de patiënt in eerste instantie niet kan helpen en ik moet doorverwijzen dan blijf ik verantwoordelijk. Ons protocol is dan ook dat als de patiënt door die betreffende specialist is behandeld, hij of zij daarna bij mij komt voor een controle. Alleen zo kunnen we een optimale kwaliteit en zorg bieden, is onze overtuiging.

 

Waarom zouden cliënten voor jou moeten kiezen?

Ik denk dat mijn kracht is dat ik ben begonnen als mondzorgkundige, dat heb ik als basis. Verder ben ik implantologe dus ik verricht speciale chirurgische behandelingen en ik ben er op de zaterdag. Voor veel patiënten die door de week geen tijd hebben is dat handig. Een andere overweging is dat ik veel uitleg. Ik praat veel met de patiënten, ik houd van een persoonlijke benadering. Voorlichting is de helft van je werk. Een complexe behandeling bijvoorbeeld is voor mij vanzelfsprekend maar voor de patiënt vaak niet. Dan leg ik uit wat de procedure is, wat ga ik doen en wat niet. Zo komt de patiënt niet voor verrassingen te staan met mogelijk als gevolg veel vragen achteraf. Ik doe dat voor mezelf, voor het overzicht, maar vooral ook ten bate van de patiënt, voor zijn of haar geruststelling.

 

Vertel iets over jezelf. Bijvoorbeeld over je familie, gezin, vrienden, hobbies.

Ik heb een gezin met twee kinderen; een dochter en een zoon. Familie is voor mij heel belangrijk. Zij doen veel voor mij, om mijn werk en gezin mogelijk te maken en ik help hen waar nodig. Zij zorgen er mede voor dat ik kan zijn wie en wat ik nu ben. Ik ga graag op vakantie, houd van reizen en ik lees graag, romans en psychologische thrillers vind ik leuk. En ik mag graag lekker koken voor mensen, daar komt mijn verzorgende kant weer om de hoek. Soms vergeet ik daarin wel eens mijzelf maar mijn familie zegt dan gelukkig op tijd «He Shebrina, denk je ook nog aan jezelf!?»

 

Heb je nog verdere ambities, bijvoorbeeld een andere specialisatie?

Ja ik zou nog heel graag willen promoveren, bv op de kwaliteit in de zorg, in het bijzonder in mijn professie. En verder dat ik mijn kinderen goed kan verzorgen, hen een goede opvoeding en scholing kan geven, zodat ze straks zelfstandig hun vleugels kunnen uitslaan.

Wat zijn de ervaringen: