Uit onderzoek van het King’s College in Londen is gebleken dat mondbacteriën mogelijk de veroorzaker zijn van levercirrose. Zij werken nu aan de ontwikkeling van een test waarmee levercirrose gemakkelijker op te sporen is.
Wat is levercirrose?
Levercirrose is een onherstelbare beschadiging van de lever. Het ontstaat door littekenvorming op de lever als gevolg van leverziekten en andere vormen van schade. Veel voorkomende veroorzakers van levercirrose zijn alcoholmisbruik, hepatitis en virusinfecties.
Dodelijke aandoening
Door het littekenweefsel kan de lever niet meer goed functioneren en wordt het op den duur onmogelijk om uw bloed te reinigen, schadelijke stoffen af te voeren en voedingsstoffen aan te maken. Doordat er geen behandeling is voor deze aandoening en het onmogelijk is om de schade van het littekenweefsel te herstellen, zal iemand uiteindelijk aan levercirrose sterven.
Mondbacteriën mogelijk veroorzakers
Uit onderzoek van het King’s College in Londen bleek dat mondbacteriën waarschijnlijk een grote boosdoener zijn als het gaat om het ontstaan van levercirrose. Het bleek namelijk dat mensen die aan deze ziekte lijden veel meer mondbacteriën in hun ingewanden hebben dan gezonde personen. Waarschijnlijk is een verstoorde galproductie de reden dat mondbacteriën in de ingewanden kunnen overleven.
Ontwikkelen van test
De wetenschap dat patiënten met deze ziekte veel meer mondbacteriën in hun ingewanden hebben, maakt het mogelijk om een nieuwe test te ontwikkelen die het gemakkelijker maakt om de cirrose op te sporen. Tot nu toe is de enige mogelijkheid om dit te doen het uitvoeren van een leverbiopsie. Dit is een invasieve procedure waarvoor ziekenhuisopname vereist is.
Belang van vroege diagnose
Waarom is het nu van belang om gemakkelijk en in een vroeg stadium de diagnose levercirrose te kunnen stellen als het toch niet mogelijk is om deze aandoening te genezen? Het is belangrijk omdat een vroege diagnose het mogelijk maakt om de oorzaak ervan aan te pakken en om het proces van littekenvorming te stoppen. Zo blijft de beschadiging van de lever beperkt en dat vergroot de overlevingskans van patiënten enorm.
